Polityczne Michałki Ekstra: 10 kluczowych postaci polskiej polityki 2024 – od Tuska po Mentzena

Kto politycznie wygrał, a kto stracił najbardziej? Dla kogo to był dobry rok, a dla kogo nienajlepszy? W specjalnym wydaniu podcastu „Polityczne Michałki” Michał Szułdrzyński i Michał Kolanko podsumowują ostatnie 12 miesięcy w polityce.

To był rok problemów w koalicji, dwóch kampanii wyborczych i napięć geopolitycznych.

Rok Trzaskowskiego, wyzwania Tuska

Rafał Trzaskowski może uważać, że to był dla niego dobry rok. Wygrał wybory na prezydenta stolicy i prawybory w Koalicji Obywatelskiej. - Trzaskowski pracował w terenie, żeby struktury Platformy go poparły bezdyskusyjnie. I tak się też stało, mimo tego, że Sikorski był silnym kontrkandydatem, przynajmniej w warstwie wizerunkowej – mówił o prawyborach w KO (które sam Trzaskowski zaproponował) Michał Kolanko. Wcześniej Trzaskowski wygrał wybory prezydenckie w Warszawie na drugą kadencję. Ale sztabowcy KO zdają sobie sprawę, że to będzie bardzo trudna kampania prezydencka w 2025. I nie będzie przypominać tych w tym roku, które Trzaskowski wygrał.

Co do Donalda Tuska, to jak zauważył Michał Szułdrzyński, ostatnie sondaże dotyczące nastrojów i sytuacji w kraju nie są dla premiera dobrym znakiem. - Tuż przed świętami CBOS opublikował badanie dotyczące nastrojów i tego, w jakim kierunku zmierza Polska. Ponad połowa osób uważała, że sprawy idą w złym kierunku i mam wrażenie takiego ciekawego rozjazdu. Z jednej strony Platforma jest pierwsza w sondażach. Niektóre czasami pokazują ostatnio, że PiS wysuwa się na prowadzenie, ale na razie Platforma w większości sondaży prowadzi. Donald Tusk wrócił po latach na czoło rankingu zaufania, ale równocześnie przekonanie o tym, jak wygląda sytuacja gospodarcza czy w jakim kierunku idą sprawy w kraju, jest dla rządu niekorzystne – mówił Szułdrzyński.

Napięcia w PiS, szanse Nawrockiego

PiS postawiło na prezesa IPN jako kandydata w wyborach prezydenckich – ogłaszając go kandydatem obywatelskim, spoza partii. – W kuluarach sztabowcy PiS mówią, że początek kampanii, tzn. faza w tym roku i tak była żywsza niż analogiczny etap kampanii Andrzeja Dudy w 2014 roku - mówił Kolanko. To oczywiście niczego jeszcze nie przesądza, ale nominacja dla Nawrockiego daje mu – w ocenie rozmówców – szansę na polityczną karierę w ramach PiS po zakończeniu kadencji w IPN. Nawrocki pokazuje się też jako człowiek „z ludu”, co ma też być jednym z wniosków sztabu PiS po wyborach w USA.

W podcaście rozmawiano też o sytuacji Trzeciej Drogi, Lewicy i Sławomira Mentzena, który może być jednym z ważniejszych rozgrywających w wyborach prezydenckich. – Wydaje się, że trzeba brać pod uwagę też scenariusz, w którym Konfederacja będzie trzecią siłą w wyborach prezydenckich – mówił Kolanko.

Prowadzący

W redakcji „Rzeczpospolitej” od 2017 r. Specjalizuje się w krajowej polityce, analizuje i opisuje kampanie wyborcze, to co dzieje się w kuluarach Sejmu i Senatu i w rządzie. Zajmuje się też stykiem polityki i nowych technologii oraz sprawami samorządu na łamach dodatku „Życie Regionów” Rzeczpospolitej i nie tylko. Współtwórca – razem z Michałem Szułdrzyńskim – popularnego podcastu „Polityczne Michałki”. Urodzony w Krakowie w 1985 roku, ukończył prawo na wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego. Później był m.in. współzałożycielem serwisu 300POLITYKA, współpracował też z serwisem Serialowa.pl, portalem Gazeta.pl. Prowadził też blog Spinroom.pl o amerykańskiej polityce i technologii. Autor książki „Gamechanger: Za kulisami polityki” (Wydawnictwo Rebis, 2022). Absolwent Georgetown Leadership Seminar.

Redaktor naczelny „Rzeczpospolitej”

Ur. w 1980 r. Absolwent filozofii na Uniwersytecie Jagiellońskim, dziennikarz, publicysta. Redaktor naczelny serwisu rp.pl, I zastępca redaktora naczelnego dziennika „Rzeczpospolita”, szef weekendowego magazynu „Plus Minus”. W „Rzeczpospolitej” od 2008 roku, najpierw jako zastępca, a potem szef działu krajowego. Od października 2024 r. redaktor naczelny „Rzeczpospolitej”. Zdobywca nagrody Grand Press 2016 w kategorii publicystyka. W 2016 nominowany - wraz z Andrzejem Stankiewiczem - również do nagrody Radia Zet im. Andrzeja Woyciechowskiego, oraz do nagrody Kisiela. W 2019 nominowany do nagrody Dobry Dziennikarz. Autor książki „Prawica dla opornych” (Wydawnictwo RM, Warszawa 2023).