Falstart czy strategia Nawrockiego, Hołownia w defensywie

Jak wygląda początek wyścigu o fotel prezydenta Polski? Michał Szułdrzyński i Michał Kolanko analizują pierwsze kroki kampanii Rafała Trzaskowskiego i Karola Nawrockiego, wskazując na strategie oraz falstarty obu kandydatów. Co oznacza nominacja Nawrockiego jako „kandydata obywatelskiego”? Jak Trzaskowski buduje swój wizerunek? I dlaczego sprawa studiów Szymona Hołowni może mieć znaczenie dla tej kampanii?
 
Nawrocki: Start czy falstart?
 
W pierwszej części rozmowy komentatorzy analizują start kampanii Karola Nawrockiego jako kandydata „obywatelskiego”. – Nie ma wątpliwości, że jeśli chodzi o formę wygłoszenia, to jego pierwsze przemówienie w Krakowie było fatalnie wygłoszone – mówił Kolanko. Nawrocki stara się jednak pokazać jako „kandydat z ludu”. Jego robotnicze pochodzenie i gesty, takie jak spotkania w piekarniach, są elementem budowania autentyczności. „To przemówienie to mapa drogowa kampanii PiS” – zauważa Kolanko, wskazując na tematykę końca „wojny polsko-polskiej” i nacisk na podział „lud vs. elity”.
 
Trzaskowski: Doświadczenie w „tercecie”
 
Rozmówcy analizowali też start kampanii Rafała Trzaskowskiego na prezydenta po prawyborach, w których wygral zdecydowanie z Radosławem Sikorskim.  Trzaskowski zdobył 75 proc. – jak podkreślali rozmówcy w podcaście może to zawdzięczać m.in. swojej ciężkiej pracy „w terenie”. A w kampanii może grać „efektem synergii” między Tuskiem, Trzaskowskim a Sikorskim. – Pozycja Sikorskiego wzmocniła się w trakcie prawyborów – mówił Szułdrzyński.
 
Hołownia: Defensywa po Collegium Humanum
 
Kolejnym tematem omawianym w podcaście była sprawa Szymona Hołowni, który musiał tłumaczyć się ze swoich związków z Collegium Humanum. – O tej sprawie powstają już memy. A dla polityka to nigdy nie jest dobrze, gdy jest śmieszny – mówił w rozmowie Michał Kolanko. Rozmówcy analizowali też, czy sprawa będzie miała długoterminowy efekt dla Hołowni, który już kilka tygodni temu ogłosił swój start w wyborach prezydenckich w 2025 roku.

Redaktor naczelny „Rzeczpospolitej”

Ur. w 1980 r. Absolwent filozofii na Uniwersytecie Jagiellońskim, dziennikarz, publicysta. Redaktor naczelny serwisu rp.pl, I zastępca redaktora naczelnego dziennika „Rzeczpospolita”, szef weekendowego magazynu „Plus Minus”. W „Rzeczpospolitej” od 2008 roku, najpierw jako zastępca, a potem szef działu krajowego. Od października 2024 r. redaktor naczelny „Rzeczpospolitej”. Zdobywca nagrody Grand Press 2016 w kategorii publicystyka. W 2016 nominowany - wraz z Andrzejem Stankiewiczem - również do nagrody Radia Zet im. Andrzeja Woyciechowskiego, oraz do nagrody Kisiela. W 2019 nominowany do nagrody Dobry Dziennikarz. Autor książki „Prawica dla opornych” (Wydawnictwo RM, Warszawa 2023).

Prowadzący

W redakcji „Rzeczpospolitej” od 2017 r. Specjalizuje się w krajowej polityce, analizuje i opisuje kampanie wyborcze, to co dzieje się w kuluarach Sejmu i Senatu i w rządzie. Zajmuje się też stykiem polityki i nowych technologii oraz sprawami samorządu na łamach dodatku „Życie Regionów” Rzeczpospolitej i nie tylko. Współtwórca – razem z Michałem Szułdrzyńskim – popularnego podcastu „Polityczne Michałki”. Urodzony w Krakowie w 1985 roku, ukończył prawo na wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego. Później był m.in. współzałożycielem serwisu 300POLITYKA, współpracował też z serwisem Serialowa.pl, portalem Gazeta.pl. Prowadził też blog Spinroom.pl o amerykańskiej polityce i technologii. Autor książki „Gamechanger: Za kulisami polityki” (Wydawnictwo Rebis, 2022). Absolwent Georgetown Leadership Seminar.