Czy Polska potrzebuje króla

Kto marzy o polskim tronie? Czy da się pogodzić monarchię z liberalną demokracją? A przywrócić monarszą władzę po ponad 100 latach bezkrólewia? I dlaczego nad tak, zdawałoby się, archaicznym problemem, warto jednak dyskutować w XXI wieku? O tym rozmawiają Hubert Salik i Michał Płociński w podcaście „Posłuchaj, Plus Minus”.

„Czy we współczesnej Polsce jest wyobrażalny monarcha? Ciężka sprawa. Lud, któremu odebrano by prawo głosowania, mógłby mieć jakieś atawistyczne poczucie straty. Choć z drugiej strony, gdyby np. syn prostego hurtownika AGD miał perspektywę zostania lordem? Czyż to nie piękna perspektywa?” – pisze Bogusław Chrabota w brawurowym eseju „Czy król jeszcze powróci”.

Jak to możliwe, że choć monarchia kojarzy się dziś z anachronizmem, to z 46 państw na Starym Kontynencie aż 11, i to w zasadzie te najbogatsze, ma ustrój monarchiczny? „Przetrwanie monarchii daje ciągłość idei i struktur. Idei państwa, jego świętości oraz organizacji społeczeństwa, zbawiennej stratyfikacji i woli trwania. To prawdziwa przyczyna trwałości europejskich monarchii. Zwykle dojrzałych liberalnych demokracji, gdzie król pełni rolę głównie tytularną i reprezentacyjną. Historia dowiodła, że to lepszy system od tych, którym brakuje zwieńczenia w osobie (!) pomazańca. Wiedzą to i szanują obywatele owych mniej lub bardziej szczęśliwych krajów. Wiedzą również rojaliści w państwach, które wciąż utrzymując system republikański, mają swoje dynastie, oczekujących na stosowną okazję pretendentów do tronu”.

Wiktor Ferfecki w tekście „Jak zostać monarchą” opisuje kolejkę do polskiego tronu: „Były przedsiębiorca wskrzesił Królestwo Polskie i dał się obrać królem. Do projektu wciągnął arcybiskupa i profesora filozofii, a obecnie stara się skusić byłego europosła. Nie jest wyjątkiem, pretendentów do tronu jest już kilku”. Król Polski Leh XI Wojciech Edward I oficjalną ceremonię koronacyjną zapowiada na 2025 r., w tysięczną rocznicę koronowania Bolesława Chrobrego. Fiasko majowych wyborów korespondencyjnych skłoniło go do mianowania prezydenta in spe – prof. Włodzimierza Juliana Korab-Karpowicza.

Jak najdłużej panująca monarchia na świecie radzi sobie w ewidentnym kryzysie? O „ostatnim takim dworze w Europie”, czyli dworze watykańskim pisze o. Michał Paluch OP. Czy problem, jaki ma Kościół katolicki z pedofilskimi skandalami i ukrywaniem ich przez hierarchów, wynika z działalności w Kościele potężnej lawendowej mafii, czy jego przyczyn trzeba szukać w ustroju, bądź co bądź, kościelnego państwa?

A Hubert Salik przygląda się „The Crown”, głośnemu serialowi Netfliksa o brytyjskim dworze. Dlaczego tak bardzo pociąga nas to, co dzieje się za zamkniętymi wrotami królewskich pałaców? Czy netfliksowa seria oddaje realia dworu Elżbiety II? I jak odbierana jest dziś monarsza władza przez poddanych w Wielkiej Brytanii, ale też w Hiszpanii, Szwecji czy Belgii?

O tym wszystkim w najnowszym podcaście dyskutują redaktorzy magazynu „Plus Minus”, weekendowego wydania „Rzeczpospolitej”.

Słuchaj audycji w Apple Podcasts, Google Podcasts, Spotify, Acast

Ilustracja: Konrad Siuda

Prowadzący

Redaktor „Plusa Minusa”, dziennikarz społeczno-polityczny i kulturalny. Radiowiec, hip-hopowiec i zapalony kibic sportowy. Pisze o zmianach cywilizacyjnych. Od studiów filozoficznych i politologicznych śledzi świat idei. Robi wywiady, recenzuje kulturę popularną i prowadzi audycję muzyczną „Rap Sesja” w warszawskim Radiu Kampus.

Prowadzący

Redaktor prowadzący „Plusa Minusa”, zapalony kibic koszykówki. Dziennikarz społeczno-ekonomiczny. Uważa, że motorem zmian społecznych są motywacje ekonomiczne, a cywilizację pcha do przodu to samo, co ją równocześnie degeneruje - niepohamowane ego jednostek.